Hoe wordt uw bedrijf “groen”? Door grondige wijzigingen op verschillende niveaus: van de mentaliteit tot uw businessmodel. Dit zijn de goede “reflexen” om u voor te bereiden op de wereld van morgen ...

Hoe kunt u anticiperen op een toekomst in volle metamorfose en ervoor zorgen dat uw bedrijf blijft bestaan? Het is een uitdaging van formaat die een belangrijk aandachtspunt zou moeten zijn voor de meeste zaakvoerders. Enkele “eenvoudige” maatregelen volstaan om de weg van de duurzaamheid in te slaan:

• Uw afval of impact op het milieu verminderen
• Energie en middelen besparen
• Uw werknemers aansporen tot MVO
• Uw werknemers aansporen tot MVO

Een toverformule?

Het zijn stuk voor stuk belangrijke stappen, maar ze garanderen niet dat uw activiteiten het zullen “overleven” in een koolstofarme toekomst. Zo kan uw bedrijfsmodel bijvoorbeeld concrete risico’s inhouden en ongeschikt blijken te zijn op commercieel, financieel, ecologisch of reglementair vlak. Maar hoe ziet een succesvol businessmodel van morgen er dan uit? We moeten u helaas teleurstellen: er is geen toverformule ... Wel kunnen we nu al enkele onmisbare ingrediënten bepalen.

Een toekomstgerichte mindset

Zoals naar voren wordt gehaald in het rapport « Breakthrough Business Models » dat gepubliceerd werd door de commissie “Business and Sustainable Development”: ergens ter wereld wordt een deel van deze formule al toegepast door een innovatief bedrijf, zelfs al merken we er nu nog maar een fractie van. Aan u om uw eigen toverformule te vinden door de nodige innovatiekracht aan de dag te leggen. Zoals Albert Einstein al zei: “To invent something, all you need is imagination and a big pile of junk”. Het vertrekpunt van uw transformatie? Uw mentaliteit doen evolueren om een nieuwe kijk te ontwikkelen ...

We helpen u alvast op weg met vijf ideeën om morgen zaken te doen!

1. Denk duurzaam

De regels van de economie evolueren bliksemsnel. En morgen? Dan zijn ze anders dan die van vandaag en lijken ze in niets meer op die van gisteren. Maar de beste soep wordt toch in een oude pot gemaakt? Misschien wel, maar dan toch alleen als de wortels vers zijn! Nieuwe ideeën die niet om het begrip duurzaamheid heen kunnen. U hebt er dan ook alle baat bij om duurzame ontwikkeling te integreren in al uw denkoefeningen en in alle aspecten van uw activiteiten. Al uw beslissingen - de selectie van uw partners bijvoorbeeld - hebben een impact. Daarom moeten criteria op het vlak van MVO of duurzaamheid meer dan ooit doorwegen in uw keuzes. Een reflex die eerst en vooral een duidelijk inzicht vereist in de uitdagingen en concepten. Dat kan zich ook vertalen in de aanwijzing van een interne “duurzaamheidsverantwoordelijke”, op voorwaarde dat hij of zij over de nodige wapens beschikt om van zich te laten horen.

2. Denk “groot”

Het tempo waaraan de verandering zich voordoet, wordt opgedreven, en daar zitten de nieuwe technologieën voor een groot deel tussen. Naast vooruitgang brengt deze versnelling ook breukeffecten met zich mee. Een situatie waar innovatieve bedrijven - groot of klein - gretig op inspelen. Zelfs de “allerkleinste” slagen erin de codes te doen wankelen en opportuniteiten te grijpen, net daar waar “meer gevestigde” spelers risico’s in zien. Als ambitieuze en behendige “Davids” die klaar zijn om het op te nemen tegen starre “Goliathen”. Het is een context die op het lijf geschreven is van durvers en ambitieuzelingen, die zich perfect weten aan te passen om de situatie te ontregelen en unieke mogelijkheden te grijpen. Met andere woorden?

• Denk op een voldoende grote schaal om mee te surfen op de golven in plaats van kopje onder te gaan
• Buig de problemen om, stimuleer de positieve effecten en benut de externaliteiten in plaats van de negatieve invloeden en de externaliteiten ervan te beperken.
3. Denk sociaal

De economische modellen van morgen moeten in staat zijn om meer te bieden dan financiële waarde. Wat dan? Ze moeten een positieve sociale impact hebben en “ijveren” voor het algemeen belang. Dat betekent dat ze het begrip winst duurzaam moeten verenigen met sociale, ethische en ecologische aspecten. En deze dimensies moeten integreren in alle overwegingen en beslissingen van het bedrijf. Een revolutie die noodzakelijkerwijs op gang komt door de uitwerking van een MVO-beleid en met bijzondere aandacht voor de ESG-criteria.

4. Denk evaluatie

Het bedrijf van de toekomst moet in zijn model een grondig begrip integreren van de noden van de huidige en toekomstige generaties om zijn financiële en niet-financiële impact te verbeteren. En ook hier geldt: meten is weten! Alle effecten van de waardecreatieprocessen van het bedrijf meten en beheren. Wat dat concreet betekent? Evalueren en nog eens evalueren. Om beslissingen te vermijden die op het eerste gezicht positief lijken, maar die een beperkte impact hebben en een hoge meerprijs. De externaliteiten - positief en negatief, tastbaar en ontastbaar - onderzoeken en internaliseren om noch het heden noch de toekomst in het gedrang te brengen, maar ook om economisch en “ecologisch” succes met elkaar te verzoenen.

5. Denk circulair

Circulariteit is onvermijdelijk. Het is een nieuw paradigma - voor de economie, maar ook voor onze mentaliteit - waarbij hulpbronnen aan het einde van hun levensduur kunnen worden hergebruikt of gerecycleerd. Een manier zeg maar om waarde en rijkdom te creëren daar waar die afwezig zijn in het lineaire model ... Het ziet ernaar uit dat circulaire businessmodellen de norm worden, om ecologische redenen, maar ook om economische. En terecht: circulair gebruik van materialen en grondstoffen drukt de kosten en schept nieuwe opportuniteiten. Meer nog, het legt ook “verborgen” waarden (en immateriële rijkdommen) bloot binnen het bedrijf ...

De uitdagingen van de energietransitie zijn lang niet eenvoudig. Concepten herbekijken kan nuttig zijn om die uitdagingen beter te begrijpen. En om ze vervolgens in de praktijk te kunnen brengen ...

"We mogen de tak waarop wij en onze 'kinderen' zitten, niet afzagen": dit beeld geeft alvast een mooie illustratie van wat duurzame ontwikkeling precies is. Maar bent u toch eerder op zoek naar een gespecialiseerde definitie? Dan keren we even terug naar de jaren 80 en het Brundtland-rapport uit 1987 ('Our Common Future'). Hoewel sommige publicaties uit de jaren 70 de kwestie ook al ter sprake brachten – onder meer het beroemde Meadows-rapport ('The Limits to Growth'), dat in 1972 werd gepubliceerd door de Club van Rome – kwam de term 'duurzame ontwikkeling' pas toen voor het eerst zwart op wit op papier.

Het idee van die VN-commissie? De noodzaak om over te schakelen op een ontwikkelingsmodel waarmee we aan onze huidige behoeften kunnen voldoen, zonder daarbij de capaciteit om te kunnen voldoen aan de behoeften van de toekomstige generaties in gevaar te brengen. Om die reden moet die 'op lange termijn houdbare' ontwikkeling steunen op drie dimensies die onderling met elkaar verbonden zijn: economie, maatschappij en leefmilieu.

De evolutie van het concept

De klimaatcrisis, milieurampen, ecologische crisissen en de eindigheid van de hulpbronnen brachten duurzame ontwikkeling stilaan naar de voorgrond. Het concept werd door de jaren heen ook verder verrijkt met een aantal bijkomende dimensies zoals ethiek, morele waarde, politiek, geografie enz. Iedereen is het er dan ook over eens: we hebben een nieuw economisch paradigma nodig om in te spelen op de uitdagingen van het klimaat.

Zo moeten we evolueren naar een model waarin ook respect voor de natuur en mensenrechten worden opgenomen. Uiteraard met het gevaar dat bepaalde evenwichten worden verbroken om er weer nieuwe te kunnen creëren. Een definitie voor duurzame ontwikkeling alleen volstaat echter niet, we moeten natuurlijk ook tot actie overgaan. En dat is niet niks ... want alle thema's, oorzaken en gevolgen hangen onderling nauw samen. Een complexe uitdaging dus, waarbij we het natuurlijke kapitaal naar waarde moeten schatten en tegelijkertijd een kostprijs moeten plakken op de schade die ons huidige model toebrengt aan de biodiversiteit, de bodem, de lucht en de oceanen.

Het lineaire model werkt niet meer

Een van de grootste uitdagingen is weggelegd voor de bedrijven, die een belangrijke rol spelen in dit veranderingstraject. Zij moeten zichzelf opnieuw uitvinden en overschakelen van een lineair naar een circulair model. De dynamiek van de circulaire economie biedt immers een uitstekend antwoord op de vereisten van duurzame ontwikkeling. Circulariteit bevordert het ontstaan van innovatieve businessmodellen die economische prestaties en milieuaansprakelijkheid met elkaar weten te verzoenen. Volgens een studie van Accenture Strategy die werd gepubliceerd tijdens de COP 21, zou een circulaire aanpak ons tegen 2030 maar liefst 4.500 miljard euro kunnen opleveren. Maar wat is die circulaire economie dan precies?

Tijd voor de circulaire economie

'Ontginnen-produceren-weggooien', dat is in een notendop de klassieke structuur van het lineaire model. Een productie- en consumptielogica die in één richting werkt en zijn sporen wel degelijk heeft verdiend ... maar die vandaag onhoudbaar is geworden. Die logica is immers nefast geworden voor ons leefmilieu en heeft dramatische gevolgen door onze exponentiële behoefte aan grondstoffen. En terecht, want deze lineaire aanpak houdt geen rekening met de externe effecten van elke operatie of activiteit. Het circulaire model daarentegen respecteert die evenwichten wel door de dimensies van duurzame ontwikkeling op te nemen in het hele concept.

De inzet? Een andere kijk op de hulpbronnen doorheen de volledige waardeketen, waarbij "niets verloren gaat, niets wordt gecreëerd en alles wordt getransformeerd". Hoe precies? Daar bestaan verschillende methodes voor: minder afval, recyclage, hergebruik of herstel aan het einde van de levensduur. Daarnaast worden ook alle stappen doorheen de volledige levensduur van een product herbekeken, van ontwerp tot distributie.

Uw businessmodel heruitvinden, betekent niet dat u moet veranderen om te veranderen. Het is naast een noodzaak ook een bron van opportuniteiten. Want u bekijkt uw activiteiten door een nieuwe bril om zo uw (huidige of toekomstige) zwaktes om te zetten in sterktes. 

De trein richting duurzame ontwikkeling is volop op koers. Bedrijven die willen blijven concurreren, moeten absoluut mee met die trein. Maar waarom blijven sommige spelers alsnog op het perron staan?

Het is de hoogste tijd voor actie. Bedrijven worden elke dag opnieuw aangemoedigd om zich mee te engageren en hun steentje bij te dragen aan de duurzame transitie. Transformeren is een must geworden. Het is dan ook geen toeval dat de Verenigde Naties de bedrijven uit de privésector aansporen om hun strategie en operaties af te stemmen op de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen (SDG's of Sustainable Development Goals). Die SDG's kent u nog wel: ze werden in september 2015 vastgelegd als duurzame ontwikkelingsagenda waarin alle inspanningen – zowel van staten, bedrijven als het maatschappelijk middenveld – worden samengebracht om zo te bouwen aan een welvarende en duurzame wereld tegen 2030. De ambities van die doelstellingen liggen dan ook duidelijk in de lijn van de klimaatcrisis!

De trein is vertrokken

In de evolutie naar een betere toekomst spelen de bedrijven een onmisbare en cruciale rol. En terecht, want alle sectoren voelen de impact (of zullen die voelen) en evolueren razendsnel (of zullen dat doen).  Er zijn veranderingen merkbaar op alle vlakken (regelgeving, handel, financiën enz.) en in allerlei thema's die betrekking hebben op verschillende domeinen (koolstoftaks, mobiliteit en transport, elektrificatie van het wagenpark, isolatie van gebouwen en positieve energie, koelgassen, landbouw enz.). De uitdaging is dan ook overduidelijk: doen of ondergaan! Maar waarom aarzelen sommige bedrijven nog om mee op de trein naar meer duurzaamheid te springen? Hun twijfels zijn vaak van tweeërlei aard: psychologisch en materieel. Wij nemen ze even onder de loep ...

1. "Waarover gaat dit en gaat het ook over mij?"

   Weten waar het over gaat, is een eerste stap vooraleer u tot actie kunt overgaan. Het is belangrijk dat u beseft dat er geen andere uitweg mogelijk is en dat u begrijpt dat u een nieuwe weg moet inslaan om de wereld van morgen aan te kunnen. Sommige 'visionairs' hebben die weg van de transitie al gekozen. Het zijn de pioniers van de duurzame transformatie die – door hun vernieuwende manier van zakendoen – een grote voorsprong kunnen nemen: niet alleen wat de naleving van de milieuvereisten betreft, maar ook op financieel en commercieel vlak. En waarom zou uw bedrijf dat niet kunnen? Een van de voornaamste belemmeringen bij bedrijven is het feit dat zij zich er niet van bewust zijn dat het ook echt nodig is om te veranderen. Daarnaast weten zij vaak niet voor welke uitdagingen zij precies staan. Bovendien kunnen veel bedrijven moeilijk de omvang van de klimaatcrisis inschatten en weten zij dus ook niet welke concrete impact deze crisis zal hebben op hun organisatie.

2. "Alles loopt prima! Waarom moeten we dan veranderen?"

   Nog zo'n valkuil ... Sommige bedrijven kijken alleen naar de korte termijn: "Het gaat niet over mijn sector", "Mijn business loopt goed, dus waarom zou ik het anders gaan doen?", "We zien dan wel ..." en ga zo maar door. Maar wat begrijpen we tussen de regels door?

• De visie van deze bedrijven draait vooral om de business as usual: ze focussen enkel op de financiële resultaten op korte termijn (twee jaar of meer) en kijken niet naar het steeds grotere risico van immobilisme.
• De angst voor verandering: de duurzame transitie betekent een breuk. Een plotse verandering die niet altijd even eenvoudig te aanvaarden of toe te passen is. Om die reden is de mindset – met name die van bedrijfsleiders – cruciaal om de organisatie een duurzame impuls te geven.


3. "Ik wil wel veranderen ... maar hoe?"

Het is niet altijd een kwestie van gebrek aan wilskracht. Bedrijven hebben het vaak écht moeilijk om de milieu-uitdagingen om te zetten in een bedrijfsprioriteit. Met andere woorden? Ze moeten goed weten welke weg ze zullen inslaan, want de uitdagingen zijn complex en vaak ook nog onderling met elkaar verbonden. Aangepaste oplossingen zijn bovendien niet altijd vanzelfsprekend. Veel bedrijfsleiders willen vooruit, maar slagen er niet in om zelf actie te ondernemen, omdat ze geblokkeerd worden door gegronde twijfels, zowel financieel en organisatorisch als op het vlak van technologie. En dat is volledig terecht: de weg naar de duurzame transitie ligt vol met obstakels en risico's. Zelfs voor bedrijven die al een groot stuk van hun transformatie achter de rug hebben, is de weg lang niet eenvoudig. Zeker niet als ze een stapje hoger willen gaan ...

U zit nooit alleen op de trein

De obstakels bestaan dus echt. Maar tegelijkertijd komt er heel wat steun uit verschillende hoeken van de samenleving: media, politiek, economie, academische wereld, consumenten en noem maar op. Een collectieve beweging die sterk bijdraagt aan de uitbouw van het transformatieproces, met name door van duurzame ontwikkeling een thema te maken waar we niet meer omheen kunnen. Op die manier kunnen bedrijven mee voelen hoe de duurzame impulsen van de maatschappij evolueren. Naast informatie delen, kunnen de bedrijfsleiders bovendien rekenen op steeds uitgebreidere netwerken die inzetten op de milieu-uitdagingen.  Binnen die netwerken kunnen ze ook echt informatie uitwisselen, leren van anderen en zo de aanzet geven voor hun eigen veranderingstraject. Tot slot is ook gespecialiseerde en holistische begeleiding op maat een belangrijke troef om de weg naar de duurzame transitie te kunnen effenen en om uw eigen bijhorende operationele en financiële strategie uit te werken en toe te passen.

Elk bedrijf droomt van uitstekende financiële resultaten. Maar zijn ze ook in balans op het vlak van milieu, maatschappij en bestuur? Drie criteria waar we vandaag niet meer omheen kunnen!

ESG staat voor Environmental, Social en Governance. Drie essentiële elementen voor de toekomst van onze bedrijven. Deze fundamentele principes kunnen ons voortaan ook helpen om de impact van een bedrijf op de mens en onze planeet te meten, zowel intern als ten opzichte van de betrokken partijen. Met andere woorden? Met deze criteria kunnen we de ESG-inspanningen van een organisatie kwantitatief beoordelen. Een balans die minstens even belangrijk is geworden als de financiële resultaten in het 'rapport' van onze economische spelers. ESG-criteria krijgen dan ook een centrale plaats in onze bedrijven.

Waarom een ESG-aanpak?

De ESG-criteria zijn veel meer dan een verplichting: ze bieden de bedrijven zelf namelijk tal van voordelen. Door zichzelf kritisch te bekijken, krijgen ze immers een beter zicht op hun operaties, de mogelijke risico's en de kansen die ze kunnen grijpen in deze steeds veranderende wereld. Zonder een grondige evaluatie van de ESG-criteria, werpen volgende vragen zich al op: Hoe kunnen we ons bewust worden van onze koolstofvoetafdruk of onze afvalproductie? Hoe komen we erachter dat een van onze leveranciers niet dezelfde waarden deelt (mensenrechten enz.)? Hoe kunnen we anticiperen op de impact van de regelgeving op onze activiteit? Enkele jaren geleden gebruikten de bedrijven de ESG-criteria soms als een eenvoudig verkoopargument. Vandaag moeten die woorden echter ook worden omgezet in daden. Het 'bewijs' kunnen leveren, is dan ook broodnodig. Vandaar het belang van een 'score' voor duurzaamheid.

Een echte strategie

De integratie van de ESG-criteria impliceert soms een echte cultuurverandering. Het proces is lang niet eenvoudig en vereist een stevige verankering in de organisatie. De uitdaging is dan ook tweeledig: enerzijds is er de toepassing en anderzijds de evaluatie. Voor het eerste deel bieden de SDG's – de Sustainable Development Goals of Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen – van de Verenigde Naties een belangrijk kader om een aangepaste ESG-strategie uit te werken. Het gaat erom de criteria eruit te pikken die het best overeenstemmen met de realiteit van het bedrijf. En dat doet op zijn beurt een nieuwe vraag rijzen: waar ligt de strategische verantwoordelijkheid voor de ESG-criteria binnen de organisatie? Het is dus absoluut noodzakelijk dat ook de bedrijfstop betrokken is bij dit hele proces ...

Tools, gegevens en competenties

Een tweede grote uitdaging is dus de evaluatie. Die evaluatie vereist zowel informatie als tools (voor het verzamelen, analyseren en rapporteren van de gegevens) én talent om de impact van de activiteiten te meten. Investeringen in technologie en de aanwerving van (nog te zeldzame) profielen gespecialiseerd in duurzaamheid zijn dus geen overbodige luxe. De criteria E en G zijn vandaag steeds makkelijker te meten (koolstofvoetafdruk, diversiteit binnen het management) en dus ook eenvoudig te communiceren. De S-factor daarentegen blijft nog vaak een buitenbeentje in de ESG-analyse. Toch kunnen de nieuwste technologische innovaties (zoals machine learning en artificiële intelligentie) deze leemte vullen, zodat ook de S-factor zo nauwkeurig mogelijk kan worden geëvalueerd.

Alle ogen op u gericht

De integratie van de ESG-criteria is tegenwoordig veel meer dan alleen maar een symbolisch likje verf. De criteria worden vandaag beschouwd als een teken van operational excellence of uitstekende financiële prestaties, zoals ook blijkt uit een enquête van de Boston Consulting Group. Duurzaamheid neemt een steeds belangrijkere plaats in bij de zelfevaluatie van bedrijven. Daarnaast wordt het concept ook almaar vaker in de gaten gehouden door een toenemend aantal betrokken partijen ... Zoals? Inderdaad, de klanten. Heel vaak zijn zij de eersten die de 'slechte leerlingen' op het vlak van duurzaamheid links laten liggen. Ook steeds meer leveranciers hechten belang aan de ESG-criteria en geven eerder de voorkeur aan partners met dezelfde waarden en inspanningen. Een globale beweging dus ... die alle economische spelers moeten volgen.

Aandachtige investeerders

Ook investeerders hechten steeds meer belang aan de ESG-criteria, met name bij het nemen van hun investeringsbeslissingen. En terecht, want privé-investeerders leggen een steeds eenduidiger verband tussen de ESG-prestaties en de financiële rentabiliteit op lange termijn. Openbare investeerders zien ESG-criteria dan weer als een manier om een positieve bijdrage te leveren aan de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen. Het is dus geen toeval dat 'duurzame rankings' vandaag ontzettend populair zijn geworden (Dow Jones Sustainability Index, Global Reporting Initiative, FTSE4Good, KnowTheChain, Ranking Digital Rights, Sustainalytics enz.). Zorg er dus voor dat ook u zich hier een mooi plekje kunt veroveren!

De klimaatcrisis zet bedrijven steeds meer onder druk om te kiezen voor duurzaamheid. En daardoor veranderen ook de plichten en verantwoordelijkheden van de bedrijfsleiders.

De transitie naar meer duurzaamheid is een must geworden ... En toch aarzelen nog steeds veel bedrijven om die weg in te slaan. Hun voornaamste belemmeringen voor een duurzame aanpak? De bewustwording van de bedrijfsleiders: ze weten te weinig over de uitdagingen, hun visie is alleen gericht op de korte termijn of ze kijken enkel naar het financiële plaatje van hun activiteit. Het risico? Na verloop van tijd hinken ze achterop in een wereld die voortdurend evolueert. En dat is niet alles: de economische spelers zullen niet kunnen ontsnappen aan hun maatschappelijke verantwoordelijkheid (MVO) die werd gedefinieerd in het concept met de 3 P's (People-Planet-Profit). Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (of kortweg MVO) biedt bedrijven immers een uniek kader dat werd opgebouwd rond de principes van duurzame ontwikkeling. Daarbij worden ze niet meer alleen beoordeeld op economisch vlak (Profit), maar worden ook hun inspanningen voor maatschappij (People) en milieu (Planet) onder de loep genomen.

Bedrijfsleiders in het vizier

De leden van de raad van bestuur spelen een doorslaggevende rol. Iedere bestuurder heeft ook zijn eigen individuele plichten, zowel tegenover de organisatie als tegenover de verschillende betrokken partijen. Die bepalen bovendien de contouren van zijn functie en de draagwijdte van zijn verantwoordelijkheid als die plichten niet worden nagekomen ... Zoals? Loyaliteit, ijver, competentie of discretie. Een hele reeks verplichtingen dus, die vastliggen binnen een strikt wetgevend kader. Nu de wereld echter steeds verder globaliseert, digitaliseert en voor een reeks grote uitdagingen komt te staan, wordt van die bestuurders ook steeds meer verwacht. Hun taak wordt dus complexer dan ooit tevoren en brengt ook steeds grotere verantwoordelijkheden met zich mee.

Actie ondernemen of ... actie ondernemen!

Door die wereldwijde veranderingen komen bestuurders in een nooit geziene positie te staan. En die nieuwe uitdagingen brengen ook nieuwe verplichtingen en bevoegdheden met zich mee. Dat zien we onder meer in de regelgeving: in artikel 518bis van het Wetboek van Vennootschappen lezen we bijvoorbeeld dat een derde van de leden van de raad van bestuur in beursgenoteerde bedrijven van het andere geslacht moet zijn (sinds januari 2017). Daarnaast hebben bedrijven tegenwoordig een ethische plicht die hen oplegt om het concept van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) op te nemen in hun besluitvormingsproces. U leest het goed: de regels veranderen en de bedrijven moeten zich aanpassen. Anticiperen op dat nieuwe regelgevingskader is de beste manier om hier een sterkte van te maken in plaats van louter een verplichting. De bestuurders hebben echter ook de 'plicht' om alles in het werk te stellen om bij te dragen aan de waardecreatie van het bedrijf op lange termijn. De duurzame transitie (via MVO) is dan ook de veiligste manier om zonder omwegen het voortbestaan van het bedrijf te verzekeren.

Van risico's tot voordelen

Een transformatie houdt altijd onzekerheid en risico's in. Verandering is immers een complex traject. Immobilisme is geen optie, want met de uitdagingen waar we vandaag voorstaan, brengt niets doen nog zwaardere extrafinanciële risico's met zich mee, zowel op sociaal en juridisch vlak als op het vlak van milieu, imago en noem maar op. MVO is dan ook een uitstekend hulpmiddel om die struikelblokken te omzeilen. MVO is bovendien een perfecte hefboom om de productiviteit te verhogen, de hulpbronnen verstandiger te gebruiken, uw personeel en cliënteel aan uw bedrijf te binden, uw rekruteringsproces te optimaliseren en uw uitgaven te verminderen. Inzetten op duurzaamheid zorgt daarnaast voor financiële besparingen, een lager energieverbruik, minder afvalproductie en de valorisatie van grondstoffen en producten aan het einde van hun levensduur. MVO biedt tot slot niet alleen maar wat randvoordelen of quick wins, maar is ook een ongelofelijke innovatiekracht.

Stroop of azijn?

Verschillende studies bevestigden al dat er een verband bestaat tussen de persoonlijkheid van de bedrijfsleider(s) en de toepassing van een beleid inzake Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. En terecht, want effectief tot actie overgaan komt vaak voort uit een persoonlijke overtuiging of een grondige kennis van de uitdagingen. Wanneer het topmanagement die weg inslaat en dat engagement ook laat doorschijnen in concrete beslissingen en acties, zal het uiteindelijk ook samenhang creëren en de volledige organisatie meenemen op die nieuwe weg. Een MVO-aanpak in de praktijk brengen, is echter niet altijd eenvoudig. De nodige begeleiding en hulpmiddelen zijn dan ook vaak meer dan welkom om het project tot een goed einde te brengen. Bedrijven die niet zitten te wachten op een financiële of commerciële klap maar zelf het heft in eigen handen nemen, zullen evenwel sneller voordeel halen uit de bestaande opportuniteiten.